„Dziewczyna z pamiętnika. W poszukiwaniu Rywki z łódzkiego getta”

W 1945 roku radziecka lekarka odnalazła w wyzwolonym właśnie obozie Auschwitz-Birkenau szkolny zeszyt. Był to pamiętnik pisany przez nastoletnią Rywkę Lipszyc w łódzkim getcie między październikiem 1943 a kwietniem 1944 roku, świadectwo żydowskiej dziewczynki, która straciła rodzeństwo i rodziców, ale mimo chwil zwątpienia, nie straciła nadziei.

Po ponad 60 latach od odnalezienia, pamiętnik trafił od Stanów Zjednoczonych, gdzie został przetłumaczony z języka polskiego, opatrzony historycznymi komentarzami i wydany w formie książki. Pamiętnik Rywki Lipszyc, wzruszający zapis życia i dorastania w łódzkim getcie stanowi punkt wyjścia dla przygotowanej przez Żydowskie Muzeum Galicja wystawy, którą obecnie oglądać możemy w Domu Pamięci Żydów Górnośląskich – oddziale Muzeum w Gliwicach. Historia ukazana na wystawie „Dziewczyna z pamiętnika” to przede wszystkim historia kobiet.

Większość wojennych narracji i wspomnień z czasów niemieckiej okupacji koncentruje się na losach mężczyzn – ofiar, żołnierzy, polityków, liderów. W świecie Rywki perspektywa jest odmienna. Mężczyźni pojawiają się we wspomnieniach, pozostają w cieniu, są obecni, ale nie dominujący.